bollon Dor football player

เริ่มต้นอาชีพ

เขาเริ่มต้นอาชีพกับฮัดเดอร์สฟิลด์ ทาวน์เมื่อปี 1956 ขณะอายุเพียง 16 ปีเล่นอยู่ 4 ปีจึงได้ย้ายมาอยู่กับทีมเรือใบสีฟ้าในปี 1960 ด้วยค่าตัว 55,000 ปอนด์ เล่นได้เพียงฤดูกาลเดียวก็ถูกซื้อไปอยู่กับทีมกระทิงหินและเล่นได้เพียงฤดูกาลเดียว ก็ถูกทีมปีศาจแดง แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดซื้อตัวมาด้วยค่าตัว 150,000 ปอนด์ ซึ่งถือเป็นสถิติสูงสุดบนเกาะอังกฤษในสมัยนั้น

ในปี 1968 เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกชุดแชมป์ ยูโรเปี้ยน คัพ ที่สามารถเอาชนะยอดทีม ของโปรตุเกสอย่างเบนฟิกาไปได้ 4-1

ยุติอาชีพ

หลังจากเล่นกับทีมปีศาจแดงได้ 11 ฤดูกาล ช่วงระหว่างปี 1962-73 เขาจึงตัดสินใจย้ายกลับไปเล่นกับทีมเรือใบสีฟ้าในฤดูกาล 1973-74 พอจบฤดูกาลเขาจึงตัดสินใจแขวนสตั๊ดด้วยวัยเพียง 34 ปี

ยูเซบิโอ ดา ซิลวา ฟึไรรา (โปรตุเกส: Eusébio da Silva Ferreira; 25 มกราคม ค.ศ. 1942 – 5 มกราคม ค.ศ. 2014) เป็นนักฟุตบอลชาวโปรตุเกสเชื้อสายโมซัมบิก เล่นในตำแหน่งกองหน้า ได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในนักฟุตบอลยอดเยี่ยมตลอดกาล ตลอดอาชีพเขาทำประตูได้ 733 ประตู จาก 745 นัดที่ลงเล่น

เขามีส่วนสำคัญที่ทำให้ฟุตบอลทีมชาติโปรตุเกสได้อันดับสามในฟุตบอลโลก 1966 โดยเป็นผู้ทำได้สูงสุด 9 ประตู ได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของทวีปยุโรปใน ค.ศ. 1965 เขาเป็นผู้เล่นคนสำคัญของสโมสรไบฟีกา โดยเล่นให้กับทีมเป็นเวลาถึง 15 ปี ทำได้ 638 ประตูจาก 614 นัดที่ลงเล่น ช่วยให้ทีมชนะเลิศปรีไมราลีกา 11 ครั้ง ชนะเลิศตาซาดึปูร์ตูกัล 5 ครั้ง ชนะเลิศยูโรเปียนคัพ 1 ครั้งจากการเข้าชิง 4 ครั้ง

เอวแซบียูได้รับฉายาว่า "เสือดำ" และ "ไข่มุกดำ"

เซอร์ รอเบิร์ต ชาร์ลตัน (อังกฤษ: Sir Robert Charlton; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1937 – 21 ตุลาคม ค.ศ. 2023) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษที่เล่นในตำแหน่งกองกลางตัวรุก กองกลางตัวกลาง และปีกซ้าย ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล[3][4] เขาเป็นสมาชิกของทีมชาติอังกฤษชุดที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก 1966 ซึ่งเป็นปีที่เขาคว้ารางวัลบัลลงดอร์ด้วย เขาจบอันดับสองในบัลลงดอร์ปี 1967 และ 1968 เขาเล่นเกือบตลอดอาชีพค้าแข้งที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ซึ่งเขามีชื่อเสียงจากสัญชาตญาณในการเล่นเกมรุก ความสามารถในการจ่ายบอลจากตำแหน่งกองกลาง การยิงระยะไกลอันดุดัน ความฟิต และความแข็งแกร่ง เขาได้รับใบเหลืองเพียงสองครั้งในอาชีพของเขา ครั้งหนึ่งกับอาร์เจนตินาในฟุตบอลโลกปี 1966 และอีกครั้งในลีกกับเชลซี ด้วยความสำเร็จในระดับสโมสรและระดับนานาชาติ เขาเป็น 1 ใน 9 ผู้เล่นที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก, ยูโรเปียนคัพ และบัลลงดอร์ แจ็ค พี่ชายของเขา ซึ่งอยู่ในทีมชุดคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกเช่นกัน เคยเป็นอดีตกองหลังของลีดส์ยูไนเต็ดและผู้จัดการทีมชาติ

​

Flórián Albert (15 กันยายน พ.ศ. 2484 – 31 ตุลาคม พ.ศ. 2554) เป็นนักฟุตบอลอาชีพผู้จัดการและเจ้าหน้าที่กีฬาชาวฮังการีซึ่งได้รับเลือกให้เป็นนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของยุโรปในปีพ.ศ. 2510 มีชื่อเล่นว่า "จักรพรรดิ"]เขาเล่นเป็นไปข้างหน้าและได้รับการอธิบายว่าเป็นหนึ่งในนักฟุตบอลที่สง่างามที่สุดของเวลาทั้งหมด 

ตำนานของสโมสรFerencvárosi TC , อัลเบิร์เข้ามาร่วมทีมเป็นเด็กนักเรียนและใช้เวลาในการเล่นอาชีพของเขาทั้งที่FRADI นอกจากนี้เขายังได้แสดงให้กับฮังการีโดยได้ติดทีมชาติ 75 นัดและยิงได้ 31 ประตู เขาเป็นดาวซัลโวร่วมในฟุตบอลโลกปี 1962 โดยทำได้สี่ประตูและมีบทบาทสำคัญในการจบอันดับสามของฮังการีในการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปในปี 2507 

เขายังคงภักดีต่อ Ferencváros หลังจากเกษียณอายุเช่นกัน มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในชีวิตของสโมสรและดำรงตำแหน่งผู้บริหารด้วย ตั้งแต่ปี 2550 สนามกีฬาของ Ferencváros เป็นชื่อของเขา

​

จอร์จ เบสต์ เกิดวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1946 เป็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติไอร์แลนด์เหนือ และเป็นตำนานของสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด โดยเขาอยู่ในทีมชุดที่คว้าแชมป์ยูโรเปี้ยน คัพ ปี 1968 ร่วมกับเซอร์ บ๊อบบี้ ชาร์ลตัน และเดนิส ลอว์ เขาเล่นในตำแหน่งปีกเป็นหลักและมีฉายาว่าเทพบุตรมหาภัยเนื่องจากมีรูปร่างหน้าตาหล่อและมีความอันตรายในการทำประตู จอร์จ เบสต์ เสียชีวิตที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 2005 รวมอายุ 59 ปี

สื่อขนานนามว่า "เด็กชายทองคำ" ของอิตาลีเขาเล่นอาชีพส่วนใหญ่ในสโมสรของเขากับเอซีมิลานจากอิตาลีหลังจากเริ่มอาชีพของเขากับสโมสรบ้านเกิดอเลสซานเดรียในปี 2502 หลังจากเข้าร่วมมิลานในปี 2503 เขามีความสุขกับอาชีพการงานที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงในประเทศและฟุตบอลยุโรปชนะสามกัลโช่ชื่อและสองถ้วยยุโรปในหมู่ถ้วยรางวัลอื่น ๆ อีกหลายและยังทำหน้าที่เป็นทีมของกัปตันสิบสองฤดูกาล

ในระดับนานาชาติเขาเป็นตัวแทนของอิตาลี 60 ครั้งระหว่างปีพ. ศ. 2505 ถึง พ.ศ. 2517 ยิงได้ 14 ประตูและมีส่วนร่วมในฟุตบอลโลก 4 ครั้ง ( 2505 , 2509 , 2513และ2517 ) ริเวร่าเป็นที่จดจำอย่างกว้างขวางสำหรับการทำประตูที่เด็ดขาดในการชนะ 4-3 ต่อเวลาพิเศษของอิตาลีมากกว่าเยอรมนีตะวันตกในรอบรองชนะเลิศของฟุตบอลโลก 1970นำทีมสุดท้ายเท่านั้นที่จะประสบความพ่ายแพ้ 4-1 บราซิลอย่างไร . ริเวร่ายังเป็นสมาชิกของทีมอิตาลีคนแรกที่คว้าแชมป์ฟุตบอลยุโรปในปี 2511ในบ้านเกิดและเป็นตัวแทนของอิตาลีในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนปี 1960 ที่กรุงโรมซึ่งช่วยให้ทีมจบอันดับที่สี่

แกร์ฮาร์ท "แกร์ท" มึลเลอร์ (เยอรมัน: Gerhard "Gerd" Müller, 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1945 – 15 สิงหาคม ค.ศ. 2021[2]) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวเยอรมัน เป็นหนึ่งในนักฟุตบอลที่ทำประตูสูงสุด เขาทำสถิติยิงประตูในนัดทีมชาติ 68 ประตูในการลงแข่ง 62 นัด ยิงประตู 365 ประตูในบุนเดิสลีกา มึลเลอร์ติดอยู่ในอันดับ 6 ของผู้ทำประตูสูงสุดตลอดกาล เนื่องจากเขาลงแข่งน้อยกว่าผู้เล่นอื่นใน 15 อันดับแรก

นอกจากนี้แล้วการคว้าแชมป์ดังกล่าว ทำให้ไกรฟฟ์ได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของทวีปยุโรปหรือบาลงดอร์ (Ballon d'Or) ไปครองอีกหนึ่งตำแหน่งด้วย นับเป็นนักฟุตบอลชาวดัตช์รายแรกที่ได้สัมผัสกับรางวัลนี้ หลังจากนั้นเขาก็พาอายักซ์คว้าแชมป์ยุโรปได้อีกสองสมัยซ้อน ซึ่งเป็นทีมแรกนับจากเรอัลมาดริดที่คว้าแชมป์รายการนี้ได้สามปีติดต่อกัน

จากความสำเร็จดังนี้ ไกรฟฟ์ตัดสินใจย้ายไปร่วมทีมบาร์เซโลนาแห่งสเปน ที่มีรีนึส มีเคิลส์ ผู้จัดการทีมคู่บารมีของเขาคุมทีมอยู่ โดยพาเอาโยฮัน เนสเกินส์ คู่หูตลอดกาลของเขามาด้วย และไกรฟฟ์ก็ไม่ทำให้แฟนของบาร์เซโลนาผิดหวัง เมื่อเขาพาทีมล้มเรอัลมาดริดและคว้าแชมป์ลาลิกาประจำปี ค.ศ. 1974 ได้อย่างยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะนัดที่อยู่ในความทรงจำ คือนัดที่ไกรฟฟ์และนักฟุตบอลคนอื่น ๆ ของบาร์เซโลนาสามารถบุกไปเอาชนะเรอัลมาดริด คู่ปรับตลอดกาล ถึงถิ่นด้วยประตูถล่มทลายถึง 5-0 ด้วยกัน

ฟรันทซ์ อันโทน เบ็คเคินเบาเออร์ (เยอรมัน: Franz Anton Beckenbauer) เกิดเมื่อวันที่ 11 กันยายน ค.ศ. 1945 ที่มิวนิก เป็นผู้ฝึกสอน ผู้จัดการทีม และอดีตนักฟุตบอลชาวเยอรมัน มีฉายาว่า Der Kaiser ("จักรพรรดิ") อันเนื่องจากการเล่นที่งดงาม ความเป็นผู้นำ และชื่อของเขา "ฟรันทซ์" (มาจากชื่อจักรพรรดิออสเตรีย) และความโดดเด่นในการเล่นฟุตบอลของเขา เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นนักฟุตบอลเยอรมันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล และเป็นหนึ่งในนักฟุตบอลที่ได้รับการยกย่องในประวัติศาสตร์ฟุตบอลเบ็คเคินเบาเออร์เป็นนักฟุตบอลที่เล่นได้หลายตำแหน่ง โดยเริ่มจากการเป็นกองกลาง แต่เลื่องชื่อด้านการเป็นกองหลัง เขายังมักได้รับยกย่องว่าเป็นผู้คิดตำแหน่งสวีปเปอร์ หรือ ลีเบโร สมัยใหม่เขาได้รับเลือกเป็นผู้เล่นยุโรปแห่งปี 2 ครั้ง เขาลงแข่งให้กับฟุตบอลทีมชาติเยอรมนีตะวันตก 103 นัด ในฟุตบอลโลก 3 ครั้ง เขายังเป็นผู้เล่นคนเดียวที่เป็นกัปตันทีมและผู้จัดการทีมให้กับประเทศที่ชนะฟุตบอลโลก เขาได้ถ้วยฟุตบอลโลกในฐานะกัปตันทีมในปี 1974 และได้อีกครั้งในฐานะผู้จัดการทีมชาติในฟุตบอลโลก 1990 และกับสโมสรฟุตบอลไบเอิร์นมิวนิก เขาได้ถ้วยยุโรป 3 ครั้งติดต่อกัน ตั้งแต่ปี 1974 ถึง 1976 และคัปวินเนอร์สคัปในปี ค.ศ. 1967 เบ็คเคินเบาเออร์เป็นผู้เล่นคนเดียวที่เป็นกัปตันทีมที่ชนะในถ้วยยุโรป 3 ครั้ง เขาเปลี่ยนมาเป็นผู้ฝึกสอนและประธานของสถาบัน และยังมีรายชื่ออยู่ในหอเกียรติยศฟุตบอลแห่งชาติ